Ook al doe je als ouder nog zo je best om je angst te verbergen, je kind voelt jouw spanning. Zeg nooit tegen een kind; 'We gaan naar de tandarts, maar er gaat niks gebeuren.' Zo schakel je de alarmfase in. Er kan dus kennelijk iets gebeuren, denkt je kind. Zeg WEL; 'We gaan naar de tandarts, die met een spiegeltje naar onze tanden en kiezen kijkt. Iedereen doet dit, het is belangrijk. De tandarts of mondhygiënist helpt ons om ons gebit gezond te houden.'

Tijdens een controle bij de tandarts is het zinvol dat jij als ouder erbij bent en toekijkt. Laat de rest over aan de tandarts. Kom je voor het eerst met je kind? Laat ons dat dan weten. Overleg met de tandarts of hij/zij extra tijd kan uittrekken om je kind te laten rondkijken en uitleg te geven over alle apparaten rondom de stoel. Laat je kind de favoriete knuffel meenemen en laat die alvast eens in de stoel zitten. Vraag aan de tandarts om precies uit te leggen en te laten zien wat hij/zij gaat doen en hoeveel tellen dat duurt. Vraag aan je kind of hij/zij 't leuk vindt om - als dat kan - in een spiegel mee te kijken met de behandeling. 

Angstbehandeling vergoed

Een aantal zorgverzekeraars vergoedt voor volwassenen een deel van de angstcoachsessie. Neem contact op met onze praktijk of met je verzekeringsmaatschappij voor meer informatie.

Wil je direct een afspraak maken bij onze angstcoach voor jezelf of je kind? Neem contact met ons op via de button op deze pagina.

Centrum Bijzondere Tandheelkunde

In het team van het Centrum Bijzondere Tandheelkunde (CBT) werkt onder andere de klinisch psycholoog. Deze ondersteunt sommige patiënten bij het onderzoek of de behandeling. Bij een aantal tandheelkundige klachten kunnen psychologische factoren een rol spelen. Soms maken die de behandeling moeilijker. Wij hebben hier aandacht voor en begeleiden je hierbij. 

De verwijzing naar de klinisch psycholoog

De klinisch psycholoog is in sommige gevallen aanwezig bij het intakegesprek met de tandarts. Als dat nodig is, maken we een vervolgafspraak met de klinisch psycholoog. Samen bespreken we dan of een eenmalig adviesgesprek voldoende is, of dat de begeleiding langer duurt. De hulp van de psycholoog blijft altijd beperkt tot onderzoek of behandeling van de klacht waarvoor je bent verwezen naar het CBT. Voor andere vormen van psychologische hulpverlening of psychotherapie moet je contact opnemen met je huisarts. Na het consult of de behandeling maken we weer een afspraak bij de tandarts van het CBT.

Wat kan de psycholoog voor je doen?

Soms heb je op het gebied van de tandheelkunde gewoontes waarvan je je niet of nauwelijks bewust bent. De psycholoog begeleidt je bij het verminderen of afleren van die gewoontes. Ook biedt hij je methoden aan om zelf te oefenen of om te wennen aan bepaalde (tandheelkundige) situaties. Hieronder staan enkele voorbeelden.

Angst voor de tandarts

Veel mensen met angst voor de tandarts, kunnen door de eigen tandarts worden gerustgesteld en behandeld. Is de angst te groot, dan word je verwezen naar het CBT. De tandarts van het Centrum probeert je angst zodanig te verminderen, dat je weer naar je eigen tandarts terug kunt. In sommige gevallen is het nodig dat de klinisch psycholoog meebehandelt om je te laten wennen aan tandheelkundige behandeling.

Angst voor een tandheelkundige behandeling kan zo hevig zijn, dat je geen controle meer hebt over je denken en doen en over je lichamelijke reactie (trillen, transpireren, etc). Een gevoel van schaamte en onbegrip van anderen maakt het alleen maar lastiger.

Angst voor de tandarts en voor de tandheelkundige behandeling komt veel voor, zowel bij kinderen als bij volwassenen. Zeer grote angst, die bijvoorbeeld verband houdt met nare herinneringen, zoals erg pijnlijke en/of hardhandige tandheelkundige behandelingen, komt gelukkig minder vaak voor. 

Door je hier meer te vertellen over angst, hopen we dat je beter het verband gaat begrijpen tussen je angst en je tandartsbezoek of juist het ontwijken daarvan. En ook hoe in sommige gevallen de reactie op angst je dagelijks leven kan beïnvloeden. In de behandeling van angsten en fobieën is de laatste jaren flinke vooruitgang geboekt. Zo zijn er speciale oefenprogramma's ontwikkeld, die je stapsgewijs leren omgaan met angst. Hieronder vind je antwoord op een aantal vragen over angst voor de tandheelkundige behandeling. Hopelijk leidt dat tot een beter begrip en een goede verstandhouding met je tandarts. Zodat hij/zij je gebit (weer) goed kan verzorgen en jij minder angstig bent.

Wat is angst?

Angst is een normale, natuurlijke en vaak nuttige emotie. Het is een antwoord van het lichaam op een dreigend gevaar. Dit gevaar kan direct en duidelijk waarneembaar zijn, maar ook helemaal of gedeeltelijk denkbeeldig. Angst werkt vaak beschermend en kan de reden zijn om in bepaalde situaties voorzichtig en oplettend te zijn. Maar angst kan ook zo sterk en overheersend worden, dat het je ernstig belemmert in het dagelijkse leven. Angst bij de tandarts kan ertoe leiden dat de patiënt slecht of helemaal niet meewerkt, zodat een behandeling nauwelijks of niet mogelijk is.

Angst kan allerlei veranderingen veroorzaken in het lichaam en in het gedrag, zoals:

• bleekheid van de huid of juist roodheid van de huid en transpiratie;
• hartkloppingen;
• trillen van de spieren;
• snelle ademhaling;
• droge keel;
• trillende stem;
• huilen;
• beklemd gevoel op de borst;
• gevoel van flauwvallen;
• afwerende gebaren en een opwelling om hard weg te lopen.

Zeer grote angst kan verlammend werken, het zelfvertrouwen verminderen en soms 'normaal' gedrag onmogelijk maken. Angst die is uitgegroeid tot een fobie, is een bijzonder sterk soort angst, meestal ontstaan als gevolg van één specifieke aanleiding. Iemand die een fobie heeft, probeert deze aanleiding zoveel mogelijk te ontlopen. Dat is ok zo bij odontofobie (uitzonderlijke angst voor de (gehele of een deel van) de tandheelkundige behandeling).

Angst voor de tandarts bij volwassenen is vaak het gevolg van één of meer slechte ervaringen in de kinderjaren, die ook buiten de tandheelkunde kunnen liggen, (bv. ernstige psychische problemen door mishandeling of een ziekenhuisopname). Vaak heeft meegespeeld, dat men zich erg onzeker voelde en zich ongerust maakte over de behandeling, omdat men niet wist wat er komen ging. Ook kan de angst zijn beïnvloed door nare verhalen van anderen.